/
EN

List od Jana Patočki z 25.08.1945

25 VIII 45

 

Wielmożny Panie Profesorze,

     n     dziękuję za Pana życzliwy list. Wielką radość sprawiła mi również informacja, przekazana przez pana Janička, że otrzymał Pan wiadomość z Anglii o swoim synu. Oby szczęśliwie do Pana wrócił, cały i zdrów!
 n     Rozmawiałem z panem profesorem Králem, przewodniczącym Stowarzyszenia Filozoficznego, o tym, aby zorganizować Pana wykład tutaj. Prof. Král wyraził żywe poparcie dla tego pomysłu, choć widzi jego realizację w nieco odleglejszej perspektywie. Wykład będzie mile widziany w języku polskim, ale najlepiej byłoby: 1. aby wysłał Pan wcześniej streszczenie lub przynajmniej sylabus, byśmy mogli przetłumaczyć go na język czeski i udostępnić uczestnikom, 2. abyśmy zaangażowali kogoś, kto po skończeniu wykładu wygłosiłby jego krótkie czeskie résumé. Z radością podejmę się pieczy nad tym przedsięwzięciem, aby rzeczywiście doszło do skutku.
 n     Wczoraj miałem okazję rozmawiać z panem profesorem Utitzem po jego powrocie z Terezína. Jest zdrów, podobnie jak pani Utitz. Chce obecnie napisać naukowe studium w oparciu o swe obserwacje z Terezína. W ujęciu filozoficznym wypowiadał się bardzo ostro przeciwko niemieckiemu idealizmowi. Choć przyznaję, że jest to filozofia, która nie może odpowiadać naszym dzisiejszym potrzebom, nie odważyłbym się tak stanowczo jej potępić wyłącznie ze względów politycznych.
 n     O Koyré wiem, że wyjechał do Stanów, gdzie założył, zdaje się, bezpośrednio w Nowym Jorku francuski uniwersytet (wraz z Focillonem). Czy powrócił już do Francji, tego nie wiem. H. Conrad-Martius wydała, sądzę, już w czasie wojny publikację o psychologii metafizycznej. Nie mam wiedzy, czy żyje Jean Hering. Sądziłem jednak, że w Strasburgu został stracony tylko jeden profesor, filolog klasyczny. Uniwersytet Strasburg został decyzją władz w Vichy przeniesiony do Clermont-Ferrand; możliwe, że Hering żył później tam. Dotychczas nie mam informacji o życiowych losach pani Husserl. Pewne, że w roku 1940 po upadku Francji była jeszcze w Leuven.
 n     Pozwalam sobie przesłać Panu moją rozprawę habilitacyjną, która stanowi co prawda raczej résumé niż rozwiniętą pracę. Zupełnie nie odpowiada już ona mojemu dzisiejszemu stanowisku. Posyłam ją Panu, ponieważ nie znajduję innego sposobu, aby się Panu odwdzięczyć za Pana życzliwą uwagę.

     n     Publikacja p. Klingera w „Českiej Mysli” będzie bardzo mile widziana.
 n        n        n        n     n         Pozostaję z serdecznym pozdrowieniem
 n        n        n        n        n        n      n    n            oddany Panu
 n        n        n        n        n        n        n            n     n        Jan Patočka