List do Władysława Tatarkiewicza z 07.04.1966

Autor Roman Ingarden

Kategorie korespondencja wychodząca, polscy badacze i badaczki

Archiwum Archiwum KUL

Data powstania 7.04.1966

Powiązane miejsca Kraków, Paryż, Warszawa

Sygnatura w archiwum Rkp_1529

Prawa autorskie wszystkie prawa zastrzeżone

Rodzaj zasobu list

Problematyka kwestie organizacyjne, kwestie osobiste, kwestie publikacyjne

Dziedzina filozofia

Tagi #250-lecie Leibniza, #Akta Kongresu, #Aler, #dewizy, #dzieło, #Francja, #język niemiecki, #jubileusz, #jubileusz Tatarkiewicza, #Kleine Schriften zur Asthetik, #kongres, #Kopenhaga, #Kraków, #książki, #Leibniz, #Leszek Kołakowski, #obchody jubileuszu, #odczyt, #Paryż, #podróże, #podróże zagraniczne, #przemówienia, #Przeżycie, #publikacje, #publikacje naukowe, #referat, #Sarajewo, #Teresa Tatarkiewicz (Potworowska), #tłumaczenia, #Warszawa, #wartość, #Wielkanoc, #wyjazdy zagraniczne, #Zjazd w Sarajewie, #Żółkiewski, #życzenia, #życzenia świąteczne

Kraków, 7 kwietnia 1966 r.

Drogi Władysławie,

n nie mogłem się z Tobą pożegnać, gdyż zaraz po przemówieniu Kołakowskiego podczas „lampki wina” wyjechałem na dworzec, gdyż miałem bilet na ekspres.
n Odnoszę wrażenie, że Twój Jubileusz miał przebieg bardzo miły, i bardzo się podobało wszystkim Twoje końcowe przemówienie, choć było bardzo smętne. Ja niestety mówiłem z konieczności ostatni, tak iż moi przedmówcy już właściwie wyczerpali wszystkie tematy, dla mnie już niewiele pozostało, a niepodobna się było powtarzać, zwłaszcza, że przedmówcy mówili dość długo. Najbardziej podobała mi się przemowa Żółkiewskiego.
n Wobec zbliżających się Świąt przesyłam dla Ciebie i całej Twej Rodziny najlepsze życzenia Spokojnych Świąt Wielkiej Nocy od nas obojga.
n Miałem jechać 18-go do Sarajewa, tymczasem zastałem tu telegram przekładający zjazd na jesień. Wobec tego teraz nigdzie nie pojadę. Miałem gust pojechać na Zielone Święta do Paryża na 250-lecie Leibniza, ale było by to zbyt kosztowne dla mnie, muszę zachować dewizy na Kopenhagę, do której chciałbym pojechać z moim synem i wnuczką, a potem do Paryża, żeby tam trochę popracować.
n Serdecznie Cię pozdrawiam i przesyłam życzenia miłej podróży za granicę. Gdy będziesz widział Alera pozdrów go ode mnie i zapytaj, kiedy ukażą się Akta Kongresu. Polski tekst mego odczytu już się ukazał, w najbliższym czasie będzie też ponownie ogłoszony w książce pt. „Przeżycie – Dzieło – Wartość”, której drugą korektę właśnie przeprowadzam, a zamierzam go również ogłosić po niemiecku w książce pt. „Kleine Schriften zur Asthetik”

Twój Roman