Kartka pocztowa od Stanisława Ignacego Witkiewicza z 24.11.1936
24. XI 1936
Szanowny i Kochany Panie Profesorze:
Dziękuję Panu bardzo za kartki. Niech Pan Broń Boże nie robi sobie „pity” z mego listu i odpowiedzi: mogę czekać ile chcąc. Straszne rzeczy okazały się w mojej korespondencji z Corneliusem. Chciałbym, aby Pan kiedy obejrzał ten kontrowers „na trawersie” idealizmu. Wie kann man ein erkenntnistherretischer Idealist sein ohne ein Ontologischer zugleich werden, das kann ich nicht kapieren.
Jestem już w Warszawie w stanie silnej depresji.
Łączę wyrazy szacunku, sympatii dla Obojga Państwa. P.R.
Witkacy
Jeszcze tu nie widziałem nikogo z filozofów. Piszę o tym bycie samym dla siebie, ale to ciężka sprawa.
Kartka pocztowa
Pan
Dr. Roman Ingarden
Prof. U. J.K.
Lwów
Zacharjewicza, 7 m. 8