List od Stefana Morawskiego z 02.01.1964

Autor Stefan Morawski

Kategorie korespondencja przychodząca, polscy badacze i badaczki

Archiwum Archiwum Nauki PAN i PAU w Krakowie

Data powstania 2.01.1964

Sygnatura w archiwum K_III-26_D_69

Prawa autorskie wszystkie prawa zastrzeżone

Rodzaj zasobu list

Problematyka kwestie naukowe, kwestie publikacyjne

Dziedzina fenomenologia, filozofia

Tagi #analiza dzieł Ingardena, #analiza fenomenologiczna, #architekt, #architektura, #artykuł naukowy, #czasopisma filozoficzne, #doktorat, #dzieła Ingardena, #Fenomenologia, #fenomenologia Ingardena, #Franz Brentano, #funkcjonalizm, #interpretacyjne analizy, #Jadwiga Sławińska, #konstruktywizm, #lektura filozoficzna, #Mikel Dufrenne, #Nicolai Hartmann, #odpowiedź, #opór, #praca doktorska, #prośba o odpowiedź, #publikacje naukowe, #Redakcja, #Roman Ingarden, #semantyka estetyczna, #seminarium, #seminarium ogólnopolskie, #stanowisko asystentki, #Stefan Morawski, #Studia estetyczne, #talent psychologiczny, #terminy redakcyjne, #twórcze bodźce, #uczniowie Ingardena, #Uniwersytet Wrocławski, #wątpliwości, #wrażliwość odkrywania

2. 1. 64.

n Szanowny i Drogi Panie Profesorze,

n Przesyłam artykuł p. Sławińskiej, z wykształcenia architekta i filozofa zarazem, obecnie st. asystentki na Uniw. Wrocławskim. Doktoryzuje się z problematyki konstruktywizmu i funkcjonalizmu.

n Artykuł przesłała dla „Studiów Estetycznych” – redakcja chce go opublikować. Proszę Pana o ewentualną odpowiedź autorce. Niestety muszę prosić z racji terminów redakcyjnych o przesłanie ewentualnej odpowiedzi do 16-17 stycznia. Jest to najdalszy z możliwych termin, 15-ego oddajemy numer i tylko dzień–dwa można zwlekać.

n Przy okazji wyznam, że mam do Pana litanię pytań. Znowu studiowałem Pana przez dwa miesiące w związku z seminarium ogólnopolskim. Analizowaliśmy Pana dzieła i Dufrenne’a.

n Znajduję wciąż sporo twórczych bodźców wciąż pojawiają się nowe wątpliwości i punkty oporu. Jedno jest pewne – Pańska robota fenomenologiczna jest ukrytą świetną „semantyką” estetyczną a XXX jest wyrazem talentu (nie chce użyć słowa „geniusza”) psychologicznego, owej niezwykłej wrażliwości odkrywania zjawisk trudno uchwytnych i umiejętności XXX id. XXX mnie to szczególnie kiedy porównywam Pańskie prace z pracami Jego uczniów pozostających wciąż bądź w szkole Brentany bądź w granicach zwykłych interpretacyjnych analiz. Wreszcie – jeśli N. Hartmann jest nadto intelektualny, a N. Dufrenne nadto wrażliwy, Pan łączy szczęśliwie oba te momenty w analizie fenomenologicznej.

n To były – jak widać – „czułości” mych niedawnych lektur, ale jest i druga strona medalu. Zbiorę się kiedyś i wypiszę Panu moją listę Pańskich niepewności oraz tez, których uznać nie potrafię.

n n n Najlepsze, serdeczne pozdrowienia
n n n n StefanMorawski

P.S. Proszę w każdym razie o odpowiedź i o łaskawy zwrot artykułu.