List od Władysława Witwickiego z 02.12.1922

Autor Władysław Witwicki

Kategorie korespondencja przychodząca, polscy badacze i badaczki

Archiwum Archiwum Rodziny Ingardenów

Data powstania 2.12.1922

Sygnatura w archiwum ARI

Prawa autorskie wszystkie prawa zastrzeżone

Rodzaj zasobu list

Problematyka kwestie organizacyjne, kwestie osobiste, kwestie publikacyjne

Tagi #Maciej Rataj, #marszałek sejmu, #odczyt, #polityka, #praca na uniwersytecie, #praca naukowa, #publikacje naukowe, #refleksje o życiu, #sejm, #siwe włosy, #starość, #urlop, #Wincenty Witos, #Władysław Witwicki, #życie naukowe

2. XII. 1922.

Kochany Romku!

Nie piszę, bo odetchnąć nie mam kiedy. Wciąż kołowrót bez końca. Z dnia na dzień, z dnia na dzień, łup łup, łup łup, jakby pociąg szedł. On też idzie naprawdę do jednej wielkiej stacji, która się powoli a stale zbliża, choć dnia i godziny przyjazdu nikt nie zna.
Przystanki mam co pół roku mniej więcej: u fryzjera, kiedy w ciągu przepróżnowanej półgodziny stwierdzam ponowny przypływ liczby siwych włosów i ponowny ubytek ich ilości.
U Borowskiego ūrgūj, niech drūkuje zamiast; żeby adnotacje zrobił. Adnotacje niech sobie porobi na drūkowanem, jak rzecz wyjdzie.

W Warszawie nic osobliwego, bo cóż Ci będę o sejmie pisał? Że Rataj został marszałkiem a Witos gotów prezydentem zostać – to wiesz. Takie czasy teraz, że różne batiary górą.
Stamma nie widziałem a odczytu jego, o ile wiem, nie było w ogóle, choć on sam miał być w Warszawie, jak mi to Leśniewski dziś mówił.
O urlop powinieneś się starać jednak, jeżeli go chcesz mieć – i nie zrażać się. Jeżeli sam „opuścisz świat i portki”, to Ci i Stamm nie pomoże.
Kategorienlehre nie mam i nigdy jej nie spotkałem.

W święta myślę być na parę dni we Lwowie, ale nie wiem, kiedy się zaczynają i jak długo będą trwały.

Ściskam Cię

Pani kłaniam się pięknie Wład. wraz z Leną