List do Kazimierza Twardowskiego z 19.12.1924

Autor Roman Ingarden

Kategorie korespondencja wychodząca, polscy badacze i badaczki

Archiwum Archiwum Połączonych Bibliotek WFiS UW, IFiS PAN i PTF

Data powstania 19.12.1924

Powiązane miejsca Lwów, Toruń, Warszawa

Sygnatura w archiwum PTF Rps 02.1, t. XII

Prawa autorskie wszystkie prawa zastrzeżone

Rodzaj zasobu list

Problematyka habilitacja, kwestie naukowe, kwestie osobiste, życzenia świąteczne

Dziedzina fenomenologia, filozofia

Tagi #akta habilitacji, #Boże Narodzenie, #dowód wdzięczności, #dyrektor szkoły, #działalność odczytowa, #egzemplarz pracy, #egzemplarz pracy Essentiale Fragen, #egzemplarz rozprawy, #Essentiale Fragen, #habilitacja, #Kazimierz Twardowski, #Lwów, #o dążeniach fenomenologów, #odczyt, #podziękowania, #praca naukowa, #praca w szkole, #prośba o opinię, #przeniesienie się do Lwowa, #przeprowadzka do Lwowa, #Roman Ingarden, #roprawa, #rozprawa habilitacyjna, #samobójstwo, #samobójstwo ucznia, #śledztwo w szkole, #sprawa habilitacji, #Święta Bożego Narodzenia, #Teodor Mianowski, #Toruń, #Towarzystwo Naukowe, #tragednia, #Warszawa, #wdzięczność, #wesołych świąt, #życzenia świąteczne

Toruń, 19. XII. 24r.

Wielce Szanowny Panie Profesorze!

Wysyłam równocześnie egzemplarz pracy mej pt. „Essentiale Fragen” z uprzejmą prośbą o łaskawe przyjęcie jej ode mnie w dowód żywej mej wdzięczności za to szczere i wielkie zainteresowanie, jakie WSzanowny Pan Profesor pracy tej okazał, i za czas jej poświęcony. Zainteresowanie to jest mi bodźcem do dalszej pracy i do usunięcia błędów, jakie się w dotychczasowych mych twierdzeniach zawierać mogą. Byłbym niewymownie uradowany, gdyby WSzanowny Pan Profesor – już po mem przeniesieniu się do Lwowa – raczył kiedyś w bliższych szczegółach zapoznać mię z sądem, jaki WSzanowny Pan Profesor posiada o poszczególnych twierdzeniach mej rozprawy. Byłoby to dla mnie tem cenniejsze, iż mógłbym skorzystać z ewentualnych uwag WSzanownego Pana Profesora.

Wobec zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia proszę uprzejmie o przyjęcie ode mnie mych najserdeczniejszych życzeń „Wesołych Świąt” dla WSzanownej Pani Profesorowej i dla Pana Profesora.

O ile byłoby wskazane, by do aktów mej habilitacji (o ile te nie odeszły jeszcze do Warszawy) dołączyć egzemplarz rozprawy, proszę uprzejmie o łaskawe zawiadomienie mię o tem, a wyślę egzemplarz odwrotną pocztą.

W Toruniu przeżywaliśmy w ostatnich czasach dni bardzo przykre. Zastrzelił się mianowicie jeden z mych uczniów w klasie 8-mej, którego od czterech lat uczyłem, chłopak zdolny i wartościowy. Dyrektor Mianowski spotkał go wieczór na ulicy z jakąś panienką, wezwał na drugi dzień do siebie, postawił – zdaje się – zarzut, że chodzi wieczorami z prostytutkami, zagroził wydaleniem z zakładu, kazał przyjść ojcu. Chłopak – jak się pokazało – zakochany w owej panience, tak sobie to wziął do serca, że tego samego dnia zastrzelił się. Złożyły się na to niewątpliwie i inne okoliczności – jednakże w liście do rodziców za powód swego kroku podał przedewszystkiem fakt powyższy nazywając go „straszliwem nieporozumieniem”. Dyrektor chciał oczywiście dobrze, ale nieznając dobrze ucznia niespodziewanie taki spowodował wynik. Brutalność i bezwzględność postępowania, stałe podejrzewanie wszystkich o najgorsze zamiary mści się czasem istotnie straszliwie. Oczywiście nastrój w szkole okropny, śledztwo, wiece rodzicielskie i t.d. – warunki pracy niemożliwe.

Kończę raz jeszcze składając serdecznie życzenia „Wesołych Świąt” i łączę wyrazy jak najgłębszego poważania

Roman Ingarden

Wczoraj miałem w tutejszem „Towarzystwie Naukowem” odczyt o dążeniach fenomenologów