List od Władysława Tatarkiewicza z 29.07.1966

Autor Władysław Tatarkiewicz

Kategorie korespondencja przychodząca, polscy badacze i badaczki

Archiwum Archiwum Nauki PAN i PAU w Krakowie

Data powstania 29.07.1966

Powiązane miejsca Kraków, Warszawa

Sygnatura w archiwum K_III-26_D_76

Prawa autorskie wszystkie prawa zastrzeżone

Rodzaj zasobu list

Problematyka kwestie organizacyjne, kwestie osobiste, kwestie publikacyjne, podróże zagraniczne

Dziedzina estetyka, filozofia

Tagi #1960, #Arystoteles, #Belgia, #Dania, #Desirons – nous être heureux, #dyplom nagrodowy, #dzieło, #ein moderner Ăsthetiker, #fizycy, #Francja, #historycy sztuki, #IIP, #Izrael, #Jerozolima, #Kazimierz Michałowski, #kolokwium estetyczne, #Komisja Filozoficzna, #Kopenhaga, #Kraków, #L’idée de l’art, #Łowicz, #malarze, #Maria Ingarden, #nagroda, #nagroda państwowa, #Nieborów, #PAN, #podróże, #podróże zagraniczne, #Polska Akademia Nauk, #Przeżycie, #Revue de Metaphysique et de Morale, #Skupienie i marzenie, #Tadeusz Kotarbiński, #Tadeusz Różewicz, #technicy, #Teresa Tatarkiewicz (Potworowska), #Université de Toulouse, #Uniwersytet w Tuluzie, #uroczystość, #Warszawa, #wartość, #Włochy, #życzenia

Nieborów p. Łowicz
29. 07. 66

Drogi Romanie.

Bardzo dziękuję za listy i życzenia. Co do życzeń i nagrody: przy poprzednim rozdawaniu nagród jeden z uczestników filozoficznej komisji zdradził mi, że posiedzenie zaczęło się od tego, że stwierdzono, iż Ty, Kotarbiński i ja jesteśmy powyżej nagrody poczem przystąpiono do omawiania innych kandydatów. Obecnie nastąpiła zmiana: Ty i K. zastaliście na owej najwyższej pozycji, ja zaś opadłem na poziom nagrody. Ale bynajmniej się tym nie martwię, przeciwnie, jestem zadowolony. A jestem przekonany, że przy najbliższej okazji i Ty nie utrzymasz się na tym szczycie i podzielisz mój los.

Jeździłem na półtora dnia do Warszawy by odebrać dyplom nagrodowy. Było uroczyście, przyjemnie, choć bardzo mało znajomych, wobec olbrzymiej przewagi fizyków i techników. Na Sali znałem tylko wśród nagrodzonych Michałowskiego, dwu malarzy, jednego historyka sztuki, jedną literatkę, a Różewicz przypomniał mi, że mię słuchał w Krakowie.

Poza tą wycieczką do Warszawy jesteśmy w Nieborowie. Dotąd było dobrze, teraz dopiero zaczęła się niepogoda. Ale przy tutejszych warunkach mieszkalnych mniej ona dokucza. Studiuję „Przeżycie, dzieło, wartość”, łącząc przyjemność z korzyścią, bo mi Twe rozważania są także potrzebne do nowej wersji „Skupienia i marzenia”, zamówionej do Revue de Metaphysique et de Morale.

Co do mych odbitek, to cieszę się, że Cię interesują; ale będę mógł je wysłać dopiero z Warszawy, dokąd wracamy 15 sierpnia. Zresztą „Desirons – nous être heureux” jest b. mało zmienioną wersją jednego z rozdziałów „Aristoteles, ein moderner Ăsthetiker” wyszedł po niemiecku u Guna. Troszkę się boję, czy jeszcze znajdę odbitkę, bo to praca dawna, chyba z 1960. Byłeś wtedy pierwszym, któremu ją wysłałem, ale mogła zaginąć. Z nowych rzeczy mam „L’idée de l’art”, wydaną przez Univ. w Tuluzie, odbitki przyszły przed samym wyjazdem i nie mogłem ich rozesłać, wyślę Ci zaraz po powrocie.

Nagroda państwowa jest pieniężna, ale nie dewizowa. W PAN sytuacja wyjazdowa nie łatwiejsza niż dawniej: stwierdziłem to występując o wyjazd do Włoch na odczyty i do Belgii na kollokwium estetyczne. Wobec tego wolę zrezygnować z Danii i skupić me możliwości na tej drugiej podróży. Zespół IIP widziałem w zeszłym roku w Jerozolimie.

Mam do Ciebie prośbę, chciałbym Cię mianowicie zobaczyć przez Twym wyjazdem do Kopenhagi. Bądź więc tak dobry i daj mi znać jak będziesz w Warszawie.

Życzę dalszej poprawy nogi i przesyłam Obojgu drogim Państwu najlepsze pozdrowienia