Curriculum vitae z bd.04.1921
Curriculum vitae.
n Ja Roman Witold Ingarden, XXX, urodziłem się dn. 5.II. r. 1893 w Krakowie z ojca Romana, inżyniera, obecnie Prezesa Generalnej Dyrekcji Regulacji Rzek (Min. Robót Publicznych) i matki Witosławy z Radwańskich. Wykształcenie średnie pobierałem w III. gimn. państwowem we Lwowie w latach od 1903-1911. Maturę zdałem tamże dn. 14.VI 1911 r. (stopień: „z odznaczeniem”). Następnie zapisałem się na wydział filozoficzny Uniwersytetu we Lwowie, gdzie słuchałem wykładów z filozofii ścisłej, matematyki i fizyki u profesorów: Twardowskiego, Łukasiewicza, Puzyny, Sierpińskiego, Zakrzewskiego i in., nadto pracowałem w seminarjum filozoficznem prof. K. Twardowskiego. Za poradą tegoż profesora wyjechałem z wiosną roku 1912 do Getyngi, by studiować tam filozofię ścisłą u prof. E. Husserla i matematykę u prof. XXX, Landau’a, XXX. Słuchałem nadto wykładów 1) filozoficznych: H. Maiera, L. Nelsona, A. Reinacha, 2) matemat: prof. Toplitza, v. Sandena, 3) fizycznych: prof. Voigta, 4) psychologicznych: prof. G. E. Muellera, 5). Ekonomicznych: XXX. Pracowałem głównie w seminarjum prof. E. Husserla, u którego rozpocząłem pisać rozprawę doktorską. Wybuch wojny zmusił mię po 5-ciu semestrach studjów w Getyndze do powrotu do Krakowa. Pierwszy semestr wojenny spędziłem na uniwersytecie w Wiedniu, gdzie studjowałem w dalszym ciągu filozofię ścisłą, matematykę i fizykę. Z wiosną r. 1915 udało mi się wyjechać znowu do Getyngi, gdzie wznowiłem studja potrzebne do pracy doktorskiej; niestety choroba kazała mi w jesieni tego roku przerwać na pewien czas studja. Po powrocie do zdrowia udałem się znów do prof. E. Husserla, który tym czasem został powołany na uniwersytet we Fryburgu Badeńskim, ukończyłem tam pracę doktorską i zdałem 16.I.1918 r. doktorat ze stopniem „magna cum laude”. (Przedmiot główny: filozofia ścisła prof. Husserl; przedmioty poboczne: matematyka (prof. L. Heffter) i fizyka (prof. Himstedt); dysertacja: „Intuition u. Intellekt bei Henri Bergson, Darstellung u. Versuch einer Kritik”.). Następnie powróciłem do Krakowa. W jesieni r. 1918 objąłem posadę nauczyciela proped. filoz. i języka niemieckiego w Lublinie w „Szkole Lubelskiej” (Dyr. J. Arlitewicz); nadto wykładałem algebry, rach. różniczkowego i prop. filoz. w VIII kl. „Szkoły Realnej”, wreszcie proped. filoz. w Seminarjum Nauczycielskiem im. Konarskiego – również w Lublinie. W r. 1918 ożeniłem się i przeniosłem się do Warszawy. Objąłem tu posadę nauczyciela matematyki i propedeutyki filoz. w szkole 8. kl. Filologicznej Dyr. Wojciecha Górskiego i dotychczas posadę tę zajmuję. Mam więc w sumie 3 lata praktyki nauczycielskiej w szkołach średnich. Równocześnie pracuję naukowo na polu filozofii ścisłej. Oprócz wymienianej dysertacji napisałem i ogłosiłem drukiem: „Dążenia fenomenologów” (Przegląd Filozoficzny, rocznik XIX zesz. 3-4); „Ueber die Gefahr einer Petitio principii in der Erkenntnistheorie” (Jahrbuch für Philosophie Bd. IV); „O jasnym i niejasnym stylu filozoficznym” (Ruch filozoficzny), nadto recenzje i sprawozdania w Przeglądzie Filozoficznym i Ruchu Filozoficznym. Wygłosiłem też szereg odczytów naukowych w Polskim Towarzystwie Filozoficznem we Lwowie, w Towarzystwie Filozoficznem w Krakowie i w Towarzystwie Psychologicznem w Warszawie. W ostatnim roku (1920) byłem sekretarzem Tow. Psychologicznego w Warszawie, a w jesieni r. 1920 powołano mię na członka „Warszawskiego Instytutu Filozoficznego”.
W Warszawie w kwietniu r 1921. n Dr Roman Ingarden